Wratysław Zelezny (ur. 1412, zm. ok. 1450) - pretendent do czeskiego tronu, antykról. Swe roszczenia wysunął na drodze zbrojnego powstania w 1446 roku.
Bunt[]
Niewiele wiadomo o wczesnych latach życia Wratysława. Pochodził on z części czeskiego możnowładztwa, która szczególnie mocno opierała się polskim rządom i wpisywała w polsko-czeski konflikt trwający od XI wieku. Pretendent popierany przez część lokalnej czeskiej szlachty, niezadowolonej z unii personalnej z Polską, wysunął swe roszczenia na drodze zbrojnej rebelii w 1446 roku. W pierwszej bitwie pod Pragą pokonał czeskich rojalistów, wiernych królowi Mirosławowi i zdobył kontrolę nad częścią północnych Czech, ogłaszając się królem. Po tym wydarzeniu nastąpiła interwencja królestwa Polski.
Interwencja Polski[]
Król Polski i Czech - Mirosław I, zaniepokojony sukcesami rebeliantów, podjął działania mające na celu pokonanie pretendenta. Polski król wysłał armię do Czech. Połączone wojska polsko-czeskie rozbiły armię Vratislava w bitwie nieopodal miasta Erz. Pretendent schronił się wraz z niedobitkami swych wojsk w grodzie. Wojska królewskie zdobyły miasto, biorąc przy tym Zeleznego do niewoli, w której zmarł.
Śmierć[]
Najprawdopodobniej nie umarł śmiercią naturalną, lecz został stracony. Dokładne okoliczności, ani data śmierci nie są jednak znane. Cały majątek rodu Zeleznych został skonfiskowany jako zbiorowa kara za zdradę korony.