Wielka reforma religijna (1531 - 1571) - narodowa idea zapoczątkowana przez Kazimierza II w 1531 roku, a zakończona powołaniem Polskiej Inkwizycji w marcu 1571.
Okoliczności wprowadzenia reformy
W 1531 roku Kazimierz II chciał uchronić jak najwięcej ziem leżących na południe od granic swojego państwa przed muzułmanami, lecz nie mógł tego dokonać, gdyż nie miał on wystarczająco dużo powodów, by zaatakować Tengryjski Chanat Nitry, dlatego też zdecydował się wprowadzić Wielką Reformę Religijną (w miejsce porzuconej przez niego Wielkiej Reformy Marynarki), aby móc przywrócić ideę krucjat (co dałoby mu pretekst do ataku), oraz aby zakorzenić w Polsce wiarę Chrześcijańską. Pierwszy element reformy został wprowadzony od razu po jej zainicjowaniu. Z czasem wprowadzano jej kolejne etapy, a ostatni z nich wprowadzono w roku 1571.
Etapy reformy
- Przywrócenie idei krucjat (czerwiec 1531)
- Utworzenie tzw. Szkół Misjonarskich (styczeń 1542)
- Obowiązek udziału we Mszy Świętej (czerwiec 1554)
- Wprowadzenie Duchowej Suplemacji (maj 1559)
- Wprowadzenie Polityki Pobożności (lipiec 1563)
- Uznanie Religijnych Tradycji władcy (kwiecień 1567)
- Utworzenie Polskiej Inkwizycji (marzec 1571)