Historycznie
Jedna z religi nomadycznych, przyniesiona do Europy przez Uralskie plemiona Magyarów. Z czasem wytępiona przez zchrystianizowanie Królestwa Węgier.
W budowie świata mitologia węgierska wzoruje się na trójpoziomowym modelu szamanistycznym, wedle którego znana nam rzeczywistość materialna to tzw. świat środkowy, gdzie żyją ludzie, a poza nimi zamieszkujące ziemię istoty ponadnaturalne. Oprócz tego świata istnieje jeszcze tzw. świat wyższy (zewnętrzny) czyli świat dobrych duchów, a ponadto tzw. świat niższy (podziemny) czyli świat złych duchów.
W trójpoziomowym świecie zwykły człowiek żyje w świecie środkowym, ma natomiast potrzebę podtrzymywania więzi z bóstwami oraz potężniejszymi od niego istotami, żyjącymi poza światem materialnym. Kontakt między poziomami świata zapewnia wyznaczona do tego (przez bóstwo lub pochodzenie, na podstawie cech boskich, zmian cielesnych, zdolności) osoba – Szaman.
W Megakampanni
Religia ta występuje głównie na Bałkanach, rozprowadzana przez Chanaty Węgier i Chorwacjii, które zawczasu wyparły Bizantyjskie Prawosławie. Wierzenia te, zdominowały Bałkany jeszcze przed rokiem 900, kiedy to plemiona Magyarskie, utworzyły Chanat Węgierski, na częściowych terytoriach podbitej Bułgari, oraz Księstw Rashki,Slavoni i Balatonu. Na stan obecny, religia ta jest miejscową potęgą, której nie sprostało Królestwo Polski pod rządami Stefana I.