Miłobrat I Szalony (dyskusja | edycje) mNie podano opisu zmian Znaczniki: VisualEditor apiedit |
Miłobrat I Szalony (dyskusja | edycje) Nie podano opisu zmian Znaczniki: VisualEditor apiedit |
||
| Linia 17: | Linia 17: | ||
Jednak sama organizacja była opłacana przez króla, który też wydawał zadania Inkwizycji, głównie dotyczące nawracania danych terenów. Mógł on jednak również zakazać Inkwizycji używania tortur, czy również w dowolnym momencie ją rozwiązać. |
Jednak sama organizacja była opłacana przez króla, który też wydawał zadania Inkwizycji, głównie dotyczące nawracania danych terenów. Mógł on jednak również zakazać Inkwizycji używania tortur, czy również w dowolnym momencie ją rozwiązać. |
||
| − | Sami Inkwizytorzy byli osobami które musiały posiadać święcenia kapłańskie, aczkolwiek ich szpiedzy |
+ | Sami Inkwizytorzy byli osobami które musiały posiadać święcenia kapłańskie oraz musieli ukończyć [[Szkoły misjonarskie]], aczkolwiek ich szpiedzy, zajmujący się wyszukiwaniem i donoszeniem na heretyków, byli zwykle osobami świeckimi.[[Kategoria:Bractwa militarno-religijne]] |
| − | |||
| − | == Znani członkowie Polskiej Inkwizycji == |
||
| − | ''Brak informacji''[[Kategoria:Bractwa militarno-religijne]] |
||
[[Kategoria:Historia]] |
[[Kategoria:Historia]] |
||
[[Kategoria:Historia Polski]] |
[[Kategoria:Historia Polski]] |
||
Wersja z 11:28, 21 cze 2017
Polska Inkwizycja - Instytucja założona z inicjatywy Kazimierza II w celu pozbycia się z ziem Polskich heretyków.
Historia
14 marca 1571 król Kazimierz zdecydował się wprowadzić Inkwizycję jako ostatni element tzw. Wielkiej Reformy Religijnej. Inkwizycja jako swoje zadanie miała bronić ziem przed herezjami (zwłaszcza przed zyskującym spore wpływy Protestantyzmem) oraz innowiercami, nawracając ich na Katolicyzm.
W dniu założenia król przekazał Inkwizycji posiadłość w okolicach Chełmna, które to było też pierwszym miejscem z którego kazano im wyplenić herezję. W październiku Chełmno zostało uznane za całkowicie nawrócone. Wkrótce Inkwizycja brutalnie nawróciła ostatnie Protestanckie tereny na ziemiach Polski - Tucholę, Ostródę i Warmię.
W 1572 król zakończył inkorporację Księstwa Skanii, na którego terenach dominował protestantyzm. W związku z tym Inkwizycja zaczęła nawracać te terytoria (Skania, Hamburg, Wyspa Lolland i Wittenbergia), co zakończyło się, mimo niepokojów i powstania w Hamburgu, sporym sukcesem. Jedynym wyjątkiem była Wittenberga, do której dotarli kaznodzieje głoszący nowy odłam herezji. Ze względu na religijny ferwor w tym regionie Inkwizycja nie była w stanie nawrócić tego rejonu, więc wkrótce król Kazimierz II sprzedał tą prowincję Królestwu Niemiec.
W roku 1577 nawrócona zostaje ludność u, niedawno odebranego Litwie, ujścia rzeki Niemen.
W latach 1582 do 1584 Inkwizycja nawracała niedawno podbite przez nowego władcę, Kazimierza III, tereny emiratu Pest, na których, po ich nawróceniu, król utworzył nowego, katolickiego wasala - Księstwo Węgier.
Organizacja
Inkwizycją zarządzał mianowany przez króla i Papieża Inkwizytor generalny, który nadzorował pracę innych Inkwizytorów, a sam miał kluczowe słowo w kwestii osądzenia czy dana osoba jest winna herezji. Zazwyczaj jednak osądem zajmowali się lokalni biskupi.
Jednak sama organizacja była opłacana przez króla, który też wydawał zadania Inkwizycji, głównie dotyczące nawracania danych terenów. Mógł on jednak również zakazać Inkwizycji używania tortur, czy również w dowolnym momencie ją rozwiązać.
Sami Inkwizytorzy byli osobami które musiały posiadać święcenia kapłańskie oraz musieli ukończyć Szkoły misjonarskie, aczkolwiek ich szpiedzy, zajmujący się wyszukiwaniem i donoszeniem na heretyków, byli zwykle osobami świeckimi.