I święta wojna o Polskę - konflikt zbrojny (święta wojna) między wielką kapłanką Györgyi i wspierającymi ją Wojownikami Peruna a Królestwem Polski.
Przebieg[]
Dnia 4 Marca 1281 na dwór Króla Polski Stefana przyszła wiadomość, że Wielka kapłanka Słowian ogłosiła świętą wojnę o Polskę. Król natychmiast wezwał wojska z domeny królewskiej.
9 czerwca 1281 roku około 1075 wojów wielkiej kapłanki wkroczyło do Grodna. Starli się tam z drużyną książęcą w Pierwszej potyczce w Grodnie. Poganie wygrali bitwę. Reakcja króla była natychmiastowa i 9 lipca 1281 armia królewska zniszczyła garstkę pogan w trakcie Drugiej potyczki w Grodnie.
3 września ok. 4300 "Synów Peruna" rozpoczęło oblężenie stolicy Polski. Lecz słysząc że nachodzi Armia Polska pod dowództwem króla Stefana uciekli do Prus, gdzie 22 października 1281 Armia Polska i Armia Pogan zmierzyły się w Bitwie pod Ostródą. Armia Króla Stefana zwyciężyła i zmusiła armie wroga do ucieczki na północ.
14 listopada niedobitki armii pogan zostały zniszczone w Bitwie pod Elblągiem. Bitwa oznaczała rozbicie armii Wielkiej Kapłanki.
4 lutego 1283 roku Wielka kapłanka ogłosiła niepowodzenie świętej Wojny.
Wynik I Potyczki pod Grodnem został zanotowany przez skrybów Księcia Grodnieńskiego, którzy nie udostępnili Skrybom Królewskim swoich zapisków.