Jasło - polski ród książęcy władający Małopolską w latach 1139 - 1252 (z przerwą w latach 1155 - 1200 na panowanie Brzozowskich) oraz na Kujawach w latach 1279 - 1444 (z kilkoma przerwami). Pierwszym przedstawicielem tego rodu był Władysław, lecz to dopiero jego syn - Prendota I - wzmocnił pozycję rodu. Prendota przejął władzę nad księstwem Małopolski po przedwczesnej śmierci swojego krewnego (matką Prendoty była córka księcia Snowida) księcia Janka II. W 1155 roku Prendota utracił władzę na rzecz rodu Brzozowskich, lecz odzyskał ją po 45 latach. Potomkowie Prendoty władali księstwem małopolskim do 1252 roku, kiedy to zostali obaleni przez Spytka Lubomelskiego.
W 1279 roku ród Jasło przejął kontrolę nad Kujawami, gdzie panowali do 1444 roku. W tym długim okresie dwukrotnie zostali odsunięci od władzy. Za pierwszym razem przez dynastię Lubomelskich, kiedy Spytko Małopolski w 1280 roku podbił Kujawy. Po śmierci Spytka Wiesław Jasło szybko obalił jego syna Pełkę i w 1287 roku powrócił na tron książęcy. Za drugim razem członkowie rodu stracili władzę nad Kujawami, z powodu nieudanego buntu księżnej Anastazji II przeciwko królowej Zwinisławie. Zwinisława po śmierci buntowniczki postanowiła zwrócić tytuł Kujaw Józefowi.