Burhard Mądry (1229 - 1285) - król Anglii z dynastii Karolingów w latach 1251 - 1285. Zdołał ostatecznie scentralizować kraj i umocnić go w posadach.
Życiorys[]
Burhard urodził się w 1229 r., na zamku w Londynie. Jego ojcem był Sebert - angielski królewicz, syn królowej Leoffledy II Okrutnej. Był pierwszym synem następcy tronu, więc i w nim widziano potencjalnego króla Anglii. Chłopiec wyrastał na osobę o dużej inteligencji, sprawnie poruszającego się po liniach powiązań politycznych, a także - niezwykle ambitnego.
Ta ambicja zdominowała jego życie po obaleniu jego ojca w 1240 r. Młodziutki Burhard postawił przed sobą cel - odzyskanie ojcowskiej korony i dążył to tego celu przez całe życie. Niedługo później jednak uśmiechnęło się do niego szczęście - w 1249 r roku zmarł król Eadwulf II. Jego następcą został Werestan - osoba znacznie mniej popularna i mniej utalentowana. Dlatego nie było większym trudem dla Burharda zebrać grupę zwolenników i ruszyć na Londyn. Obalił króla (który, co ciekawe, wiele sobie z tego nie robił) i zdołał umocnić swoją władzę. Jego marzenie spełniło się - i to jak szybko! Był bowiem rok 1251.
Panowanie Burharda trwało 34 lata i wyznaczało okres pokoju, rozwoju i dobrobytu. Miecze przekuto na pługi, kraj cieszył się spokojem i nie angażował się zbytnio w konflikty zewnętrzne. Kraj rozwijał się i bogacił, podnosząc się z długotrwałych konfliktów wewnętrznych. Zbudowano liczne zamki, wznoszone nowe miasta, zakładano nowe wsie. W chwili swojej śmierci - jego panowanie bowiem nie obfitowało w ważniejsze wydarzenia - Anglia była scentralizowanym, bogatym i prosperującym państwem, z silną armią, gospodarką i administracją. Za te osiągnięcia król Burhard otrzymał przydomek "Mądry". Zmarł w 1285 r., zaś jego następcą został jego syn, Sebert, znany jako Sebert II.