Bunt Małowuja - rebelia, której przewodził książę Lubusza i Poznania Małowuj Lis, trwająca od sierpnia 913, do września 914.
Okoliczności wybuchu buntu[]
W sierpniu 913 roku mistrz szpiegów, Prendota z Łękna (który był także regentem rządzącym w imieniu króla Polski, Masława) wykrył spisek organizowany przez Małowuja, którego celem było sfabrykowanie roszczeń do tytułu władcy całej Wielkopolski.
Niedługo później wydano rozkaz schwytania go. To się jednak nie udało, tak więc 17 sierpnia 913 roku wszczął on rebelię.
Przebieg buntu[]
We wrześniu 913 roku odbyła się bitwa pod Poznaniem w której to zwyciężyły wojska podległe królowi. Wtedy okazało się, że Małowuj nie ma żadnych szans w starciu z Masławem.
Pod koniec 913 roku siły podległe królowi zwyciężyły Małowuja, w kilku bitwach oraz potyczkach niemal całkowicie niszcząc wojska księcia Poznania i Lubusza. Niedługo później wojska Masława rozpoczęły oblężenie Poznania i Czarkowa. Oba te ataki zakończyły się powodzeniem w II połowie 913 roku.
Po zdobyciu Czarkowa, Małowuj poddał się, a cała rebelia dobiegła końca.